Ήθελα εδώ και πολύ καιρό ένα Raspberry για να ασχοληθώ με αυτό και, όπως έχω ήδη προβλέψει εδώ, οι βασιλιάδες μου το έδωσαν.
Η αρχική ιδέα ήταν να πάρω ένα Rapsberry 4 των 8 GB, αλλά για να φτιάξω ένα βοηθητικό PC έπρεπε να αγοράσω επίσης ένα πληκτρολόγιο, ένα ποντίκι, μια κάρτα MicroSD ή ένα δίσκο SSD και ένα τροφοδοτικό. Αυτό δεν ήταν αρκετό. Διακινδύνευσα να απορρίψουν οι τρεις σοφοί το αίτημά μου.
Η πιο λογική επιλογή ήταν να πάρω το κιτ Rapsberry Pi 400 (4GB) που περιλαμβάνει τα πάντα, συμπεριλαμβανομένης μιας κάρτας MicroSD (που ονομάζεται επίσης Noobs) με προεγκατεστημένο το Raspberry Pi OS (πρώην Raspbian), απλά ελλείψει σύνδεσης με μια οθόνη, το μόνο πράγμα που είχα ήδη από τότε που αποσύρθηκα από την παλιά για να πάρω μια από αυτές τις τεντωμένες.
Το πάρτι βγήκε στα 130,87€, μαζί με τα έξοδα αποστολής. Αγοράστηκε από την Raspipc, καθώς δεν μπόρεσα να βρω πουθενά αλλού φθηνότερο με ισπανικό πληκτρολόγιο και όταν αγοράστηκε, στα μέσα Δεκεμβρίου, ήταν ακόμα σε έλλειψη. Αν και αυτό ήταν κάτι που η Raspberry υποτίθεται ότι θα είχε διορθώσει μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου.
Αυτό το κιτ, εμπνευσμένο από τους μυθικούς προσωπικούς μικροϋπολογιστές της δεκαετίας του 1980, όπως το ZX Spectrum ή το Commodore 64, κυκλοφόρησε στις 2 Νοεμβρίου 2020. Ένας πλήρης υπολογιστής με πολύ χαμηλή κατανάλωση ενέργειας ενσωματωμένος σε ένα συμπαγές πληκτρολόγιο.
Αν είστε σκληροπυρηνικός Linux-head, μπορείτε να βρείτε κάτι άλλο να διαβάσετε, γιατί δεν θα βρείτε πολλές χρήσιμες πληροφορίες εδώ πέρα από τις προσωπικές μου εντυπώσεις για αυτό το σκουπίδι. Άλλωστε, σταμάτησα να χρησιμοποιώ το Linux το 2009, οπότε δεν θυμάμαι πολλά και ίσως ακόμη και αυτά να είναι ξεπερασμένα πλέον, οπότε για μένα είναι σχεδόν μια επανανακάλυψη.
Κάπως έτσι πήγε το ξεπακετάρισμα. Όταν ανοίγετε το κουτί, το πρώτο πράγμα που βλέπετε είναι το πληκτρολόγιο. Η πρώτη εντύπωση είναι ότι πρόκειται για ένα μικρό πλαστικό πράγμα που μοιάζει σχεδόν με παιχνίδι. Δεν είναι ακριβώς έτσι. Δεν είναι κακοφτιαγμένο, ούτε είναι τόσο αδύναμο όσο φαίνεται.
Στο πίσω μέρος, στο χαρακτηριστικό βατόμουρο χρώμα της μάρκας, υπάρχει μια ολόκληρη σειρά από τρύπες για να τοποθετείτε πράγματα.
Στη φωτογραφία, από δεξιά προς τα αριστερά: η θύρα GPIO για την προσωρινή αποθήκευση, η οποία καλύπτεται με ένα προστατευτικό από καουτσούκ, η υποδοχή για την κάρτα MicroSD, η οποία θα είναι ο σκληρός μας δίσκος τόσο για το λειτουργικό σύστημα όσο και για την αποθήκευση, δύο θύρες micro HDMI (υποστηρίζει δύο οθόνες), δύο θύρες USB 3.0 και μία 2.0 και μια θύρα Gigabit Ethernet για να συνδέσετε οπτικές ίνες. Υπάρχει επίσης WiFi διπλής ζώνης και Bluetooth 5.0.
Τέλος, υπάρχει μια οπή για κλειδαριά Kensington. Ένα μηχανικό σύστημα που, αντί να προστατεύει, αποτρέπει την κλοπή, επειδή πρέπει να σπάσεις λίγο για να την αφαιρέσεις, αν δεν είσαι έμπειρος κλέφτης.
Ακολουθούν οι υπόλοιπες προδιαγραφές.
Κάτω από το πληκτρολόγιο βρίσκεται το τροφοδοτικό 5,1V 3A USB Type-C και η κάρτα MicroSD.
Επίσης, το επίσημο ποντίκι, αρκετά μεγάλο. Σχεδόν τόσο μεγάλο όσο και το μήκος του πληκτρολογίου.
Η ποιότητά του είναι αυτή ενός κανονικού ποντικιού.
Στο κάτω μέρος της συσκευασίας βρίσκεται το καλώδιο micro HDMI σε HDMI για τη σύνδεση της οθόνης.
Και τέλος υπάρχει ο επίσημος οδηγός, πολύ καλά επεξεργασμένος και με πολλές εικόνες. Όπως πρέπει να είναι τα καλά βιβλία. Αυτό το βιβλιαράκι μπορείτε επίσης να το κατεβάσετε δωρεάν.
Το πληκτρολόγιο, 78 πλήκτρων στην αγγλική του έκδοση, είναι αναμφίβολα η ψυχή της παρέας, επειδή όλα τα σημαντικά μπαίνουν μέσα.
Για να σας δώσω μια ιδέα για το μέγεθος, είναι στα μισά του δρόμου μεταξύ ενός πληκτρολογίου TKL 88 πλήκτρων και ενός ZX Spectrum 48K, αλλά πολύ λεπτότερο και από τα δύο. Μόλις 23 χιλιοστά πάχος.
και πώς ψύχονται όλα αυτά
Λοιπόν, με μια μεγάλη, ενσωματωμένη ψύκτρα 100 γραμμαρίων που καλύπτει σχεδόν ολόκληρο το πληκτρολόγιο και η οποία, εκτός από το ότι είναι το πιο βαρύ μέρος του πληκτρολογίου, εκπληρώνει και μια άλλη αποστολή, ενισχύοντάς το και προσδίδοντας ακαμψία στο σύνολο.
Παρά τις διαστάσεις τους, τα πλήκτρα έχουν καλό μέγεθος και αίσθηση. Ωστόσο, τα στενότερα πλήκτρα, τα πλήκτρα με τα βέλη, είναι τόσο μικρά που είναι δύσκολο να συνηθίσετε να τα χρησιμοποιείτε επειδή είναι τόσο μικρά και κοντά μεταξύ τους. Δεν χρειάζεται να έχετε πολύ χοντρά δάχτυλα για να πατήσετε κατά λάθος τρία ταυτόχρονα.
Το Pi 400 είναι το πρώτο Raspberry Pi που ενσωματώνει ένα κουμπί για την ενεργοποίηση και απενεργοποίησή του
Το πάτημα των πλήκτρων Fn + F10 για δύο δευτερόλεπτα μπορεί να κάνει μαλακό κλείσιμο, ενώ το πάτημα των πλήκτρων Fn + F10 για δέκα δευτερόλεπτα κάνει σκληρό κλείσιμο. Πατήστε το F10 (ή Fn + F10) για να το ενεργοποιήσετε ξανά.
Ενσωματώνει επίσης τρεις ενδεικτικές λυχνίες LED, μία κόκκινη για το κλείδωμα αριθμών, μία κόκκινη για το κλείδωμα κεφαλαίων και μία τρίτη πράσινη που ενημερώνει αν η συσκευή είναι ενεργοποιημένη.
Τώρα ήρθε η ώρα να το συνδέσετε στην πρίζα και να το θέσετε σε λειτουργία. Αυτό είναι τόσο απλό όσο το να συνδέσετε κάθε καλώδιο στη θέση του με την MicroSD τοποθετημένη στην υποδοχή της και το λειτουργικό σύστημα θα εγκατασταθεί σε λιγότερο από δέκα λεπτά.
Ορισμένα πρόσθετα gadgets που προστέθηκαν
Καθώς το τραπέζι θα έπρεπε να φιλοξενήσει ακόμη περισσότερα καλώδια, βρήκα την ευκαιρία να λύσω μια για πάντα το χάος των καλωδίων στο πάτωμα.
Για το σκοπό αυτό πήρα ένα κάθετο πλέγμα τροφοδοσίας όπως αυτό εδώ. Κυκλοφορούν με λιγότερο από 40 ευρώ.
Τα καλώδια είναι στρατηγικά κρυμμένα και τυλιγμένα πίσω από τις οθόνες και το πάτωμα είναι ελεύθερο.
Ένα άλλο ζήτημα που έπρεπε να επιλυθεί ήταν να περάσει το καλώδιο οπτικών ινών στη γωνία του τραπεζιού όπου θα τοποθετούνταν το βατόμουρο. Παρόλο που διαθέτει WiFi, το καλύτερο που είχαμε να κάνουμε ήταν να συνδέσουμε ένα καλώδιο για να έχουμε τη μέγιστη ταχύτητα με σταθερή σύνδεση.
Αυτά ήταν τα εργαλεία που το έκαναν εφικτό: ένας συναρμολογητής καλωδίων, τρία κομμάτια καλωδίων Ethernet κατηγορίας 8 διαφορετικού μήκους και ένας διακόπτης Ethernet 5 θυρών.
Ένα άλλο πράγμα που θα μπορούσα να είχα αποφύγει (αν είχα έναν αξιοπρεπή δίσκο SSD ή USB), αλλά το οποίο είναι πολύ χρήσιμο είναι ο αναγνώστης καρτών MicroSD, καθώς ο υπολογιστής μου (από το 2012) δεν διέθετε τέτοιο.
Χάρη στον αναγνώστη μπόρεσα να αντικαταστήσω την κάρτα 16 GB (λίγο μικρή για κάποια έργα) που συνοδεύει το Rapsberry με μια κάρτα 32 GB και να εγγράψω διαφορετικές διανομές για να τις δοκιμάσω κατά βούληση.
Το να μπορείτε να κάψετε την κάρτα ή σε δίσκο και να αποθηκεύσετε αντίγραφα ασφαλείας σε έναν άλλο υπολογιστή όσες εικόνες λειτουργικών συστημάτων θέλετε είναι μια ευχαρίστηση, για αυτό μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το Balena Etcher ή το Raspberry Pi Imager, το οποίο λειτουργεί πολύ καλά, και το Win23Disk Imager για να αποθηκεύσετε αντίγραφα.
Ακόμα κι έτσι, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να προμηθευτείτε έναν εσωτερικό SSD 2,5" SATA με αντάπτορα USB σε SATA και να τον συνδέσετε μέσω USB στο Rapsberry για να εκκινήσετε από το δίσκο, διότι, εκτός από το ότι κερδίζετε πολλές επιδόσεις όσον αφορά την εγγραφή/ανάγνωση, οι MicroSD είναι πολύ πιο εύθραυστες και η διάρκεια ζωής τους είναι πολύ μικρότερη από αυτή των δίσκων SSD. Επιπλέον, μπορείτε ήδη να αγοράσετε έναν καλό SSD 240 GB με μόλις 25 ευρώ. Ίσως αυτό να είναι που θα πάρω το επόμενο διάστημα όταν μπορέσω.
Έχω ήδη δοκιμάσει τις παρακάτω διανομές, όλες 64-bit, με αυτή τη σειρά:
- Rapsberry Pi OS. Ένα πολύ καλά επιλυμένο λειτουργικό σύστημα. Μακράν το πιο ελαφρύ, γρήγορο και σταθερό, καθώς θυσιάζει όλα τα φτιασίδια.
- Manjaro ARM KDE Plasma 22.12. Καθόλου άσχημα. Το βαφτίζω ως τη δεύτερη επιλογή μου. Μου αρέσει. Είναι σχετικά γρήγορο, αν και όταν άρχισα να θυμάμαι το sudo, έρχεται με το Arch pacman:P. Τέλος πάντων, το Manjaro σας καλεί να παραλείψετε την κονσόλα αρκετά.
- Ubuntu Desktop 22.10. Το ήξερα ότι θα συμβεί, τα 4Gb είναι λίγο λίγα και κινείται αρκετά αργά. Προς μεγάλη μου λύπη αναγκάστηκα να εγκαταλείψω την ικανοποίηση της κρίσης νοσταλγίας μου και ήταν εγκατεστημένο μόνο για λίγες ώρες. Το Ubuntu Mate είναι μια μεγάλη βελτίωση, αν και δεν είναι πραγματικά ελαφρύ είναι μια καλή εναλλακτική λύση που πρέπει να λάβετε υπόψη σας.
Η νικητήρια επιλογή, προς το παρόν, ήταν το Rapsberry Pi OS Lite με KDE Plasma ως επιφάνεια εργασίας απενεργοποιώντας το Compositor και κάνοντας κάποιες βελτιώσεις βελτιστοποίησης που το αφήνουν κοντά σε απόδοση στο Pi OS που έρχεται προεγκατεστημένο με την επιφάνεια εργασίας PIXEL που βασίζεται στο LXDE.
Και να το.
Ευχαριστώ για τις συμβουλές σε: Α:
@matas / @Sr_Kenobi / @karlggestd/ @NiLace / @salva_pl / @slamelov / @LarreaMikel / @VictorMoral
Σχετικές συνδέσεις:
